Fysieke replicatie van ETF's

• Niveau: Voor iedereen
• Leestijd: 2 minuten

Het doel van een ETF is om de prestaties van een index zo efficiënt en nauwkeurig mogelijk te repliceren. Een ETF met fysieke replicatie, ook wel directe replicatie of volledige replicatie genoemd, volgt een index door de onderliggende effecten van de index rechtstreeks te kopen. Een EURO STOXX 50 ETF, bijvoorbeeld, belegt in de 50 grootste bedrijven in de eurozone en weegt ze met hetzelfde percentage als de EURO STOXX index.

Volledige replicatie

Voor grote of illiquide indexen bereikt deze replicatiemethode zijn grenzen. Dergelijke indexen worden vaak gerepliceerd met de zogenaamde steekproefmethode.

Steekproef

Met de steekproefmethode worden alleen de belangrijkste of meest liquide effecten aangekocht, omdat deze meestal de grootste invloed hebben op de indexprestaties.

Steekproefmethode

Geoptimaliseerde steekproef

Als de selectie wordt gemaakt met behulp van kwantitatieve modellen, spreekt men van geoptimaliseerde steekproeftrekking. Deze benaderingsmethode probeert ook om slechts een paar effecten te selecteren die de grootste invloed hebben op de prestaties van de index. Een sampling ETF belegt ook rechtstreeks in de geselecteerde effecten. Het voordeel van beide steekproefmethoden ten opzichte van volledige replicatie is dat de handels- en beheerkosten aanzienlijk kunnen worden verlaagd, vooral voor indices met veel effecten. Een mogelijk nadeel is dat een afwijking tussen index- en ETF-prestaties volatieler kan zijn, vooral naarmate de onderliggende portfolio agressiever is geoptimaliseerd. Twee belangrijke cijfers om de trackingkwaliteit te meten zijn trackingfout en trackingverschil.